اگر گذراً به ساعت‌ها علاقه دارید، احتمالاً با سبک‌های آزاد در دهه 1970 آشنا هستید، دورانی که Patek Philippe Nautilus و Vacheron Constantin 222 را در میان دیگر طراحی‌های بد بو به وجود آورد. با این حال، دهه قبل از آن، به همان اندازه تصاویر نمادین و به همان اندازه آرزومند ایجاد کرد، به خصوص وقتی صحبت از کرنوگراف های مسابقه ای می شود که توسط افرادی مانند استیو مک کوئین، پل نیومن، و فضانوردان آپولو استفاده می شد. TAG Heuer Monaco، Omega Speedmaster و Rolex Daytona که به‌منظور زمان‌بندی دقیق رویدادهای ورزشی مانند مسابقات فرمول 1 یا کمک به فرود یک ماژول در ماه طراحی شده‌اند، تنها چند مورد از ماندگارترین افت‌های دهه بودند. بیش از نیم قرن بعد (به لطف MoonSwatch و رولکس بدنام پل نیومن) این قطعات بیش از همیشه مورد تقاضا هستند و هر کسی که به دنبال اضافه کردن یکی به مجموعه خود است، می تواند انتظار داشته باشد که به حساب پس انداز خود آسیب جدی وارد کند. با این حال، Vaer R1 جدید با ظاهری متناسب با دوران و قیمت 399 دلاری خود، قفلی برای موقعیت سکویی در چرخش شما با کسری از هزینه است.
با این حال، چیزی که در زیر آنها وجود دارد، به اندازه سه صفحه مینیمالیستی R1 جذاب است: یک حرکت سیکو مکا کوارتز. حرکات مکا کوارتز که توسط ساعت‌ساز لوکس سوئیسی Jaeger-LeCoultre در دهه 1980 پیشگام بود و توسط نام‌های بزرگی مانند IWC و Breitling در دهه 1990 مورد استفاده قرار گرفت، برای ساعت‌ها و دقیقه‌ها بر فناوری کوارتز تکیه می‌کرد و یک ماژول مکانیکی اضافه‌شده برای کارکرد کرنوگراف. حرکت مکا کوارتز با همان حس مکانیکی و حرکت عقربه ثانیه‌ای فراگیر مانند کرنوگراف خودکار و دقت برتر کوارتز بهترین راه‌حلی است که R1 را قابل اعتمادتر، بادوام‌تر و مهم‌تر می‌کند. – بیشتر مقرون به صرفه نسبت به همتایان مکانیکی خود همچنین R1 را به یک برنده واضح برای هرکسی تبدیل می کند که به دنبال یک کرنوگراف مقرون به صرفه به سبک دهه 60 است، صرف نظر از اینکه چقدر از شبکه فاصله دارید.
