ترسناک ترین قسمت بازی!
مزین: یعنی یک وحشتناک توالی. اما ساخت سکانس‌های انفرادی مانند آن سخت‌تر است، جایی که یک شخصیت به تنهایی است و فقط در مورد اکشن و اتمسفر است. آنچه در رسانه غیرفعال می‌یابیم این است که آن سکانس‌های اکشن به بهترین وجه توسط ما که از طریق واکنش‌ها و تعاملات شخصیت‌ها تماشا می‌کنیم، درک می‌شوند. بنابراین اپیزودی که نیل کارگردانی کرد، جایی که تس، جوئل و الی در موزه هستند و کلیک کنندگان می آیند. بسیاری از آن به این است که آنها به یکدیگر نگاه می کنند. و اینجاست که جادوی شخصیت اتفاق می افتد.
دراکمن: ما صحبت های زیادی داشتیم. با خودداری از مقدار معینی از خشونت، ما واقعاً در صورت وقوع آن را برجسته خواهیم کرد. وقتی الی به کسی شلیک می‌کند و می‌کشد، یا او را به شدت مجروح می‌کند و جوئل مجبور می‌شود او را بکشد، تأثیر بسیار بیشتری دارد. وقتی زمان آن است که جوئل به این مناسبت برسد و به ما نشان دهد که از چه چیزی ساخته شده است تا الی را نجات دهیم، ما از آن ابایی نداریم. ما آن را با تمام وحشت و هیبتش نشان می دهیم.
مزین: شما اشاره می کنید جان ویک و این نکته جالبی است زیرا جان ویک در دنیایی کمی پرشور زندگی می کند. با این کار، ما سعی می کنیم کمی زمینگیرتر باشیم. اما وقتی به پایان می رسیم، لحظه جان ویک را به او می دهیم. تنها چیزی که به او قدرت حالت خدا را می دهد تا تیر نخورد و به بقیه شلیک کند نجات الی است. چون اینجاست که می‌خواهیم جوئل مغلوب را ببینیم و می‌فهمیم که او از این عشقی که زیبا و در عین حال تیره است تغذیه می‌شود.