Ojas اثر دوون ترنبول: سیستم‌های صوتی که به شما احساس می‌کنند در حال مصرف مواد روان‌گردان هستید

یکی از بازدیدکنندگان، چنس چمبلین، دانشجوی 21 ساله سینما از نیویورک، از طریق رسانه های اجتماعی با آثار ترنبول آشنا بود، اما هرگز این فرصت را نداشت که یک سیستم Ojas را برای خودش تجربه کند تا زمانی که در گالری فرود آمد. «آرامش» چیزی است که او در آن اتاق پیدا کرده است. “آرامش خاطر.” او تخمین می زند که حدود 30 ساعت را صرف گوش دادن به سیستم ترنبول در گالری کرده است. روز اولش هفت ساعت نشست. او به من می‌گوید: «من اینجا آمده‌ام تا خودم را تسلیم این سیستم زیبا و با صدای باورنکردنی کنم.



منبع

اتاق شنود حدود دو ماه کار کرد، رایگان و برای عموم آزاد (همانطور که اکثر گالری ها هستند) تا به سیستم Ojas تا زمانی که می خواهند گوش دهند. ارائه‌های موسیقی شامل جلساتی با اثر جاز افسانه‌ای Blue Note Records، گزیده‌ای از موسیقی محیطی توسط برایان انو، و اجراهای زنده‌ای بود که مستقیماً روی نوار ضبط می‌شد و از طریق سیستم صوتی پخش می‌شد. هر روز اتاق مملو از ترکیبی از متعصبان Hi-Fi، پیروان اوجاس، و بازدیدکنندگان ناآگاهانه گالری از همه نوع می شد. ترنبول روی چهارپایه چرخدار دور اتاق می غلتید، صفحات را روی صفحه گردان اوجاس رها می کرد و مانند بقیه، رو به بلندگوها به سادگی گوش می داد.

سال گذشته، یکی از دوستان Turnbull، هنرمند هیو هیدن، او را با یک صدا دوست معروف به نام Alex Logsdail، مدیر عامل گالری Lisson، معرفی کرد، جایی که هیدن آثار خود را در آنجا نشان می‌دهد. لاگزدیل از ترنبول دعوت کرد تا یک سیستم Ojas را در گالری خود در چلسی به عنوان بخشی از نمایشی به نام «شانس خوب هستند، کالاها عجیب هستند» قرار دهد که شامل آثار هیدن و دیگر هنرمندان با تمرکز بر مجسمه‌سازی دست‌ساز بود. در یک اتاق خصوصی 390 فوت مربعی واقع در پشت گالری، ترنبول خود را نصب کرد. اتاق شنود رویایی HiFi شماره 1– نه یک مجسمه، بلکه یک سیستم صوتی کاملاً دست ساز. در یک انتهای اتاق گوش دادنکه تا ماه اوت به نمایش درآمده بود، دیواری از سخنرانان وحشیانه ایستاده بود. در وسط صفحه گردان و تقویت کننده هایی قرار داشتند که آنها را تغذیه می کردند. و در انتهای دیگر صندلی هایی بود که بازدیدکنندگان می توانستند بنشینند و گوش کنند. همه اجزاء به صورت دست ساز، زاویه دار و خاکستری مات یا کمی براق، گویی از سنگ تراشیده شده یا در بتن ریخته شده بودند. احساس در اتاق به طور مشابه سنگین بود، تا حدی به لطف سفارشی سازی دقیق فضا برای به حداکثر رساندن آکوستیک – اینجا مکانی است که قرار است اتفاق مهمی رخ دهد. ترنبول می‌گوید: «من واقعاً سعی می‌کنم محیطی ایجاد کنم که شبیه یک معبد یا زیارتگاه باشد، یا به نوعی فضای سلامتی».

در طول دهه بعد، در حالی که ترنبول روی لباس های خیابانی تمرکز می کرد، شروع به ساخت سیستم های Hi-Fi خود کرد – کارهای آوانگاردی که او آن را “مجسمه های صوتی” نامید – و در نهایت فرصتی را دید که حاشیه را به یک حرفه جدید تبدیل کند. او با استفاده از برچسب گرافیتی قدیمی خود، Ojas، شروع به تولید سیستم‌های صوتی بی‌رحمانه در مقیاس بزرگ کرد که با کیفیت صوتی طبیعی‌شان متمایز می‌شد. با رشد اوجاس، ترنبول به طور فزاینده ای احساس می کرد که باید کارهای بیشتری با تجهیزاتی که او می ساخت انجام داد. در سال 2020 او دو کارمند تمام وقت استخدام کرد و عملیات تجاری خود را از طبقه بالای خانه شهری خود در بروکلین به یک کارگاه صنعتی در یارد نیروی دریایی بروکلین منتقل کرد. در حال حاضر، Ojas قادر به ساخت حدود 15 تنظیم بلندگوی سفارشی در سال است. این یک عملکرد به طور فزاینده قوی تر است، اما در مقایسه با علاقه روزافزون به این فرم منحصر به فرد از صدای Hi-Fi، هنوز مقیاس نسبتاً کوچکی دارد.


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: