یک ماه بعد اوکاسیو کورتز در دسامبر 2018 در انتخابات خود با اد مارکی، سناتور ماساچوست که تقریباً در تمام تلاشهای مهم در زمینه قوانین آب و هوا و محیطزیست برای دههها مشارکت داشت، یک ناهار دو ساعته در اتاق غذاخوری سنا صرف کرد. آخرین تلاش او در آن زمان، در سال 2010، از مجلس نمایندگان عبور کرد، اما از سنا عبور نکرد. آن لایحه 1400 صفحه بود. حالا، با هم، آنها می خواستند دوباره تلاش کنند – و با قانونی که فقط 14 صفحه بود. مارکی فوراً تحت تأثیر قرار گرفت. مارکی به من گفت: “برای من واضح بود که دانش او فقط با وضوح هدف او مطابقت دارد.” ما به یک جنبش نیاز داشتیم. او رهبر نسلی بود که جرقه انقلابی زد که پویایی سیاسی نحوه نگرش تغییرات آب و هوایی در واشنگتن را تغییر دهد.
AOC در مورد مبارزه برای حقوق سقط جنین و اینکه آیا او هرگز رئیس جمهور خواهد شد یا خیر
در واقع، به محض ورود او، واکنش بخشهایی از تشکیلات حزب دمکرات، علیرغم تضعیفناپذیری بود. «این خصومت آشکار بود، خصومت آشکار اوکاسیو کورتز به خاطر می آورد که حضور من، وجود من.
او به من گفت: «قدرت سیاسی افکار عمومی وجود دارد. «قدرت سیاسی جنبشهای اجتماعی وجود دارد. یک قدرت سیاسی از پلتفرم وجود دارد، و در این راه من احساس قدرت می کنم. اما از زمانی که به اینجا رسیدم، به معنای واقعی کلمه، روز اول، حتی قبل از روز اول، کاهش هدفمندی زیادی را از حزب خود تجربه کردم. و فراگیر شدن آن کاهش، گاهی فراگیر بود. الان روی پای خودم کمی استوارتر هستم. اما آیا میتوانم بگویم که من قدرت تغییر حزب منتخب دموکرات فدرال را دارم؟ نه.»
سه دهه بعد، از نماینده کنگره پرسیدم که آن نوزاد تازه متولد شده به او تبدیل شده است که آیا او در حال حاضر معتقد است که قدرتمند است؟ اوکاسیو-کورتز با مکث برای بررسی پاسخ او پاسخ داد: “این سوال خوبی است.” او گفت که قدرت را به عنوان تسلط بر دیگران تعریف نمیکند، بلکه بر انتخابهای خود احساس قدرت میکند. “گاهی اوقات من احساس قدرت نمی کنم. گاهی اوقات احساس میکنم بسیار ضعیف شدهام و گاهی در اینجا کمترین قدرت را دارم.» من طور دیگری پرسیدم. آیا او احساس می کند از نظر سیاسی قدرتمند؟
زمانی که کراولی روی صحنه بود، اوکاسیو-کورتز به یاد آورد که یکی از اعضای مرد مسنتر کنگره در کنار او نشسته بود، به کراولی اشاره کرد و ظاهراً از اینکه با چه کسی صحبت میکند، بیاطلاع بود، گفت: واقعاً مایه شرمساری است که آن دختر برنده شد. برگشتم و گفتم: “میدونی اون منم، درسته؟” او به یاد آورد. “و بدیهی است که صورتش رنگ پریده می شود.”
هر حرکت او باعث ایجاد یک بنر خبری می شد. پرزیدنت ترامپ به زودی اوکاسیو-کورتز و بقیه اعضای «جوخه» – که در آن زمان ائتلافی متشکل از چهار زن مترقی رنگین پوست کنگره بود که همگی در سال 2018 انتخاب شدند – را به عنوان یک فاجعه در نظر گرفت و در توئیتها و راهپیماییهای خود حملات نژادپرستانه را علیه آنها انجام داد. زنان همگی با تهدید به مرگ غرق شدند.
کراولی چهرهای مورد احترام بود و شکست او برای بسیاری از دموکراتهای منتخب یک رویداد دردناک بود. اگر او می شد توسط یک ساقی خوش دهان کتک زد، آیا هیچ کدام از آنها در امان بودند؟ اوکاسیو-کورتز به زودی به نمادی تبدیل شد – یک نماینده، بیش از یک شخص کاملاً درک شده – که میتوان هر گفتهاش را برای پیامدهایی درباره شکافهای ایدئولوژیک حزب دموکرات و وضعیت سیاسی در دوران پرآشوب ترامپ استخراج کرد.
روزهای اول حضور او در کنگره برایش سخت بود. کراولی همچنان ریاست گروه دموکرات را بر عهده داشت، به این معنی که او برای جهت گیری اعضای جدید حضور داشت. هر یک از دموکراتهای تازه منتخب با موسیقی و مقدمهای به سبک استادیوم به همکاران خود اهدا شد. “از ناحیه اول این ایالت و آن ایالت،خانم کنگره با تقلید از صدای گوینده پررونق گفت. «فقط مانند این کف زدن های بزرگ و غیره خواهد بود. و بعد به من رسید. و کاملاً واضح بود که استقبال یکسان نبود، فقط یک تشویق ناچیز بود.»
توسط