آرناس میگوید: «به استعدادها و انواع تیمهایی که نیکز داشتهاند فکر کنید و آنها نمیتوانند آنها را کنار هم بگذارند، زیرا هواداران نیکز واقعی نیستند. “شما قرار نیست غر بزنید و قهرمان شوید، این را با اطمینان می توانم به شما بگویم.” او ادامه می دهد: «آنها هواداران بی وفاداری هستند. آنها طرفداران بزرگی هستند بسکتبال. آنها از بسکتبال قدردانی می کنند، نه لزوماً تیمشان.”
کمکی نمی کند که MSG هنگام شروع به آشپزی، بازدیدکننده ای مانند استف کاری را تحسین می کند و به او گاز می زند تا مثل آن آتش بگیرد. NBA Jam در حالی که به طور همزمان باعث تضعیف روحیه تیم میزبان می شود. یکی از بزرگترین دلایلی که بازیکنان NBA عاشق توپ زدن در مکه هستند – در کنار تاریخچه ساختمان و نورپردازی چشمگیر آن – این است که به راحتی می توان تماشاگران نیویورک را برگرداند و روح نیکس را در هم شکست.
آرناس میگوید: «وقتی ما تیم جادهای هستیم و وارد میشویم و میبینیم که چگونه با ما رفتار میکنی در مقابل رفتارت با تیم خودت، خدای من، من هرگز نمیخواهم بازیکن نیکس باشم. “لعنت به این.”
صحبت از معاملات شد، هر شایعه ای که در روزهای منتهی به شروع کارگزاری رایگان خواندید، لطفاً آنها را با یک دانه یا نمک مصرف کنید. یا پنج.
شما هرگز نخواهید شنید که تماشاگران گلدن استیت وریرز را هو کنند، حتی زمانی که آنها دو رقمی هستند. چیزی جز عشق و حالات مثبت در سانفرانسیسکو نیست. منفی گرایی طبیعت دوم نیویورکی هاست و با توجه به اینکه میلیون ها راه برای صرف وقت و پول خود در بیگ اپل وجود دارد، طرفداران از تمسخر بازیکنان در زمین دریغ نخواهند کرد. یا خارج از آن. گاهی اوقات آن نایکرباکرهای بیچاره نمی توانند در حین انجام وظیفه از سمیت فرار کنند، زیرا نیویورکی ها هیچ کاری نمی کنند.
درست است که نیکس به دلایل متعدد زیر نظر دولان تا حد زیادی این هزاره را مکیده است. همه اضافه شدن های وحشتناک در دفتر اصلی (مانند فیل جکسون)، سرمربیانی که برای اخراج استخدام شدند (14 نفر از آنها از سال 2001)، فهرست نامناسب ساخته شده (انتخاب یک سال، هر سال) و یک سابقه حماسی وحشتناک در پیش نویس (جردن هیل، فرانک نتیلیکینا، کوین ناکس و در و بر و در) از جمله مقصران اصلی هستند.
نود درصد آن واقعی است، اما مزخرف است. Agent Zero می گوید: این بخشی از تاکتیک های مذاکره است.
آرناس میگوید: «یک بازیکن به باشگاه میرود و هواداران نیکز مست هستند و به او میگویند، «تو باید بعد از آن عملکردی که امشب داشتی در باشگاه باشی». حالا شما بازیکنی دارید که حتی نمی تواند خودش در جمع باشد. پوشیدن پیراهن نیویورک به یک تجربه بد تبدیل می شود.