تارانتینو برنده دو جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اصلی (برای داستان عامهپسند و جانگو رها شده) اما علیرغم نامزدی، هرگز بهترین کارگردانی یا بهترین فیلم را به خانه نبرده است. یک برد در هر دو دسته برای منتقد فیلم یک پایان واقعی هالیوود برای نویسنده 59 ساله خواهد بود.
منتقد فیلم در دهه 1970 و در ادامه نامه عاشقانه تارانتینو به دورانی از فیلم که در سال 1970 آغاز شد. روزی روزگاری در هالیوودکه در سال 1969 اتفاق افتاد. عشق تارانتینو به سینما کاملاً شناخته شده است – او صاحب سینمای جدید بورلی لس آنجلس است و در نوامبر گذشته کتابی از مقالات مرتبط با فیلم منتشر کرد – بنابراین درست به نظر می رسد که او فیلمبرداری خود را با پروژه دیگری محدود کند. در مورد خود فرم هنر THR خاطرنشان کرد که یک نقش اول زن خواهد داشت، که با توجه به دوران و موضوع، بسیاری را به این فکر واداشت که آیا ممکن است حداقل از پائولین کائل، منتقد اصلی سینما الهام گرفته شده باشد، که تارانتینو مدت‌هاست از او ابراز تحسین کرده است. کائل که در سال 2001 درگذشت، مشخصاً در همان زمانی که گفته می‌شود فیلمنامه تارانتینو در حال تنظیم است، در پارامونت برای وارن بیتی مشغول به کار شد و تنها به این نظریه کمک کرد.
کوئنتین تارانتینو پس از بیش از 30 سال به عنوان یکی از تخیلی ترین و آتش زاترین نیروهای فیلم آمریکایی، خود را برای دور پیروزی خود آماده می کند. هالیوود ریپورتر گزارش می دهد که فیلمنامه ای برای دهمین و آخرین فیلم تارانتینو با عنوان آزمایشی منتقد فیلم، با برنامه ریزی برای کارگردانی او در پاییز به پایان رسیده است.
تارانتینو مدت‌ها گفته بود که بعد از دهمین سالگی فیلم‌سازی را متوقف می‌کند، یک بار به پلی‌بوی توضیح داد که «کارگردان‌ها با بزرگ‌تر شدن بهتر نمی‌شوند. معمولاً بدترین فیلم در فیلم‌شناسی آن‌ها همان چهار فیلم آخر هستند. من تماماً در مورد فیلم‌شناسی ام هستم و یک فیلم بد، سه فیلم خوب را خراب می‌کند.”