دان برای دبیرستان لانگ آیلند خود در خط میانی و فوروارد بازی کرد و در هر دو پست در دانشگاه قدرتمند کارولینای شمالی بازی کرد، جایی که او یک عنوان ملی و جایزه Hermann را که به بهترین بازیکن سال اعطا شد، به دست آورد. شکی نیست که دان یک مدافع نخبه است، اما او همچنین یک مهاجم شگفتانگیز و یک بازیساز ترسناک است که میتواند از فضای محدود و استفاده از هر دو پا جادو بسازد. (او جوانترین بازیکن NWSL شد که در سال 2015 جایزه کفش طلایی را کسب کرده است، پس از اینکه در لیگ در گل های فصل عادی به ثمر رسید.) برای این استعدادها، او دائماً به عنوان بازیکن “همه کاره” شناخته می شود.
اما تطبیق پذیری نقاط ضعف خود را دارد. من پرسیدم که آیا الزام به یکباره بودن همه چیز به عنوان یک بازیکن تا به حال به عنوان یک بار احساس می شود؟ دان گفت: “آره” و بلافاصله نفسش را مکید. “تغییر تیمی که برای آن بازی می کنم چه کسی به من داده می شود، بار سنگینی بر دوش من بود و این چیزی است که فقط از آن عبور می کنم. صحبت کردن در موردش واقعاً سخت است چون…» مکث کرد و بعد شروع کرد به گریه کردن، چیزی که به من هشدار داده بود ممکن است در طول روزی که با هم هستیم اتفاق بیفتد. (“من یک سرطان هستم. من یک بار در روز گریه می کنم.”) پس از یک لحظه، او خودش را جمع کرد و در حالی که چند اشک اشتباه را پاک می کرد، شروع به کالبد شکافی مونولوژیکی از حرفه فوتبالش کرد.
او ادامه داد: گاهی اوقات درد می کند. من سعی میکنم آن را بهعنوان یک تعریف بپذیرم، شما میتوانید در پستهای مختلف بازی کنید، در بسیاری از چیزهای مختلف مهارت دارید. اما اگر معتقدم در این یک چیز خوب هستم، چرا مربی من فکر نمی کند که من در یک چیز خوب هستم؟ چرا او مرا حرکت می دهد؟ سالهایی وجود دارد که از آنجایی که مالک آن بودهام میگذرد، من در مورد آن فکر مثبت میکنم، و سپس لحظاتی پیش میآید که در آن احساس میکنم، فکر نمیکنم بتوانم یک روز دیگر از این کار را انجام دهم. و فکر میکنم احتمالاً در پایان سال 2021 از آن محدودیت عبور میکردم. فکر میکنم به دلیل تمام نقشها و مسئولیتهایی که باید مدیریت میکردم، به شدت نیاز به استراحت داشتم. من از این احساس بد کردم که به اندازه کافی خوب نیستم، احساس می کنم همیشه باید حقم را در زمین بازی به دست بیاورم.”
برای طرفدارانی که دان را می شناسند عمدتا از تیم ملی، گل نیمه نهایی او به دلیل دیگری تعجب آور بود: او در خط هافبک بازی می کرد. در 129 بازی با زنان ایالات متحده، دان 24 گل و 19 پاس گل به ثمر رسانده است، اما او این کار را تا حد زیادی در زمان بازی به عنوان مدافع کناری انجام داده است.
ساوربرون گفت: “او یک مدافع چپ در سطح جهانی است و همچنین می تواند یک بازیکن کلاس جهانی 8 و 10 باشد، هر کجا که بخواهید او را پرتاب کنید.” من نمی توانم در بازی زنان بسیاری از بازیکنان جهان را نام ببرم که بتوانند چنین کاری انجام دهند. او هیچ جا بی موقعیت نیست. هر جا که بخواهد بازی کند، در موقعیت است.»
او گفت: “فکر می کنم سخت است زیرا من تنها کسی هستم که باید این کار را انجام دهم.” من وارد کمپ می شوم و احساس می کنم بخشی از خودم را از دست داده ام. من دیگر نمی توانم کریستالی باشم که گل می زند، پاس گل می دهد، این بازیکن هجومی است. من وارد محیطی می شوم که باید در جایگاهی در سطح جهانی باشم که فکر نمی کنم بهترین موقعیت من باشد. اما من صاحب آن هستم. من آن را برای خودم ساختهام و سعی کردهام آن را به معتبرترین روش خود خلق کنم. اما من آن را دوست ندارم. من عاشق بازی هستم و عاشق رقابت هستم، به طوری که من را به سطحی می رساند که باید در آن باشم، اما واقعاً سخت است وقتی به اطراف نگاه می کنم و اینطور هستم، خوب، هیچ کس دیگری دارد برای انجام این. من تنها کسی هستم که در یک موقعیت قرار نمی گیرم و با توجه به نظر مربی ام در مورد من همیشه باید تغییر کنم.