افراد زیادی در تلاش هستند این روزها مجموعه ساعت های خود را کاهش دهند. و در حالی که در وهله اول برنده ارزهای رمزنگاری شده برای ضربه زدن به ساعت‌ها نبودم، متوجه شدم که مجموعه شخصی من برای میل من کمی بزرگ شده است. نه به این دلیل که چیزی را که می‌خرم دوست ندارم، بلکه به این دلیل که وقتی چیزی را می‌بینم که دوست دارم مانند یک کودک گنده و گنگ می‌شوم. باید بگویم: این بدان معنا نیست که من چند تانک کارتیه دارم که در اطراف دراز کشیده اند. من رولکس‌ها را در بالشتک‌های کاناپه‌ام پنهان نمی‌کنم. بیشتر این است که اگر در یک بازار کثیف یا فروش برچسب باشم و هر چیزی را ببینم که فریاد می زند “ارباب کوکائین دهه 1980″، احتمالا آن را قبول خواهم کرد. پدر یکی از دوستانش یک بار ساعتی را که در دهه 1970 از اتحاد جماهیر شوروی جدا شد، به من نشان داد، که باعث شد وسواس زیادی برای برداشتن ساعت‌های متعلق به دوران شوروی که ممکن است ببینم کار می‌کنند یا نه. اما بزرگترین عشق من – و به نظر می رسد که من خودم نمی توانم از آن لذت ببرم – اولین ساعت “باحال” من در دوران کودکی است: کاسیو جی شاک ساده و کاربردی.
یک سال پیش شمارش کردم و متوجه شدم که بیش از 50 ساعت جمع کرده‌ام، که مرا در موقعیتی خنده‌دار و بین‌المللی قرار داد: این عدد در مقایسه با برخی از دوستداران ساعت بسیار کم است، اما برای افرادی که صاحب ساعت نیستند دیوانه‌کننده است. تک ساعت و به شما خواهد گفت که آیا به زمان نیاز دارند تا بتوانند به آیفون خود نگاه کنند. من معمولاً برای پاک کردن رکوردها، کتاب‌ها، کفش‌ها، تی‌شرت‌های قدیمی و دیگر چیزهایی که جمع‌آوری می‌کنم، کار راحت‌تری دارم. اما بنا به دلایلی، فقط ساعت‌های بیشتری به دست می‌آورم که در بسیاری از موارد هرگز آن‌ها را نپوشیدم. فهمیدم که باید کم کنم. هدف همیشه این بود که ساعت‌هایی را که دوست داشتم تهیه کنم، نه اینکه در آپارتمان کوچکم موزه ساعت‌های کوچک راه اندازی کنم.
بنابراین تصمیم گرفتم بهترین کار این است که شروع به هدیه دادن ساعت کنم. هیچ چیز خیلی دیوانه کننده ای نیست. من فقط صدف را به آشنایان تقسیم نمی کردم. در عوض، یک سواچ دهه 80 را که شاید برای مچ دستم کمی رنگارنگ بود و در یک گاراژ خریدم، بی ارزش می کردم. فکر می‌کردم رادوی قدیمی دهه 1970 که به قیمت 50 دلار خریدم (و اکنون به نظر می‌رسد با قیمتی حدود 400 دلار دوباره به فروش می‌رسد) هدیه خوبی برای دوستی خواهد بود که اولین فرزندش را به دنیا آورده است. من کل مجموعه ام را ندادم. در واقع، من می‌توانم بگویم که در بهترین حالت، یک دوجین را بارگذاری کردم.
وجود دارد چیزی در مورد جی شاک این ساعت دیجیتال اصلی نیست (این تمایز متعلق به همیلتون پولسار است که امسال 50 ساله می شود). وقتی وارد Reddit می‌شوید، نزدیک به 37000 عضو متعلق به آن هستند انجمن جی شاک در مقایسه با 704000 اپل واچ وسواسی. اما G-Shock راهی برای فراتر رفتن از وفاداری به برند دارد. بسیاری از ساعت‌های لوکس هنوز به کاسیو احترام می‌گذارند. در کتاب یک مرد و ساعتش، هنرمند تام ساکس، که برداشت خود را از G-Shock خلق کرد.ساعت های دو توری a la Hermés“، شعار Patek Philippe را نقل می کند که چگونه شما واقعاً هرگز آن نوع خاص ساعت را ندارید، “شما فقط از آن برای نسل بعدی مراقبت می کنید.” ساکس شک ندارد که این ساعت بسیار گران قیمت برای هر کسی که آن را تحویل می‌دهد معنایی خواهد داشت، «اما من ایده چیزی را دوست دارم که قیمت آن 40 دلار باشد که شما مالک آن هستید، در مقابل چیزی که قیمت آن 4000 دلار است که متعلق به شما است».
اما قطعاتی که هرگز فکری برای حفظ کردنشان نکردم سه G-Shock من بودند: Mudmaster آنالوگ-دیجیتال حجیم و تمام مشکی که وقتی کاری را از راه دور در فضای باز انجام می‌دهم می‌پوشم. همکاری نارنجی کاسیو با ناسا انجام شد. و «ساعت آخر هفته» مطمئن من، DW5600E-1V که برای همیشه پیش به قیمت 75 دلار خریدم.