چگونه دیو باتیستا خود را به یک ستاره سینما تبدیل کرد

چند ماه قبل، در حین فیلمبرداری تلماسه: قسمت دوم در بوداپست، Bautista یک غربالگری اولیه را برپا کرد پیاز شیشه ای برای بقیه بازیگران و گروه مردی که زمانی با The Undertaker از روی یک استیج فولادی در حال فروپاشی مبارزه کرد، وحشت زده بود. باتیستا اذعان می‌کند: «من از ابتدا نسبت به اجراهایم خودآگاه هستم، و ریسک‌ها در اینجا بسیار زیاد بود. این اولین بار بود که خودش را در داخل تماشا می کرد پیازو او این کار را در اتاقی مملو از برندگان اسکار و A-listers انجام می داد. با این حال، زمانی که تیتراژ پخش شد، تئاتر با خنده و تشویق هذیان می‌کرد و خاویر باردم در راهروها می‌رقصید.

چیزی که باتیستا بیش از هر چیز میل دارد، فرصتی برای همکاری نزدیکتر با دنیس ویلنوو، نویسنده کانادایی است که او را رهبری کرده است. بلید رانر 2049 و هر دو تپه فیلم های. “اگر می توانستم شماره یک باشم [on the callsheet] با دنیس، من این کار را به صورت رایگان انجام می دهم. فکر می‌کنم اینگونه می‌توانستم بفهمم چقدر می‌توانم خوب باشم. او بهترین ها را در من به نمایش می گذارد. او من را در نور دیگری می بیند، مجری را می بیند که من می خواهم باشم. شاید اینگونه معما را حل کنم.»

باتیستا می داند که برای رسیدن به سطح بعدی باید چه کاری انجام دهد. با خداحافظی با درکس، نقشی که به او حرفه ای داد، پس از نه سال، شش فیلم و یک ویژه تعطیلات شروع می شود. من از درکس بسیار سپاسگزارم. من او را دوست دارم،» او می گوید. اما یک آرامش وجود دارد [that it’s over]. همه چیز خوشایند نبود بازی در آن نقش سخت بود. روند آرایش داشت مرا شکست می داد. و من فقط نمی‌دانم که آیا می‌خواهم درکس میراث من باشد یا خیر، این یک اجرای احمقانه است و من می‌خواهم کارهای دراماتیک‌تری انجام دهم.»

با همه حساب ها، باتیستا کاملاً آن را خرد کرد. شیلامان می گوید: «این یک چیز وحیانی است. “این ناهنجاری یک فرد که شبیه آن است و می تواند در آن سطح عمل کند.” ریان جانسون، کارگردان Bautista در پیاز شیشه ای، بر این باور است که او برای ارتفاعات بلندتری مقدر شده است. او می‌گوید: «من به همه دوستان فیلمسازم می‌گویم که یک نفر قرار است نقش اصلی دراماتیک واقعی را در یک فیلم به دیو بدهد و آنها مانند یک نابغه به نظر می‌رسند.»

اعتبارات تولید:
عکس ها توسط دینا لیتوفسکی
نظافت توسط استفانی هابگود-لاکوود



منبع

باتیستا می‌گوید: «این احساس سورئال بود. او و باردم در هنگام ساختن اولین فیلم با هم آشنا شده بودند تپهو حتی برای تبلیغ آن با هم مطبوعاتی انجام داده بود، اما باتیستا اصرار دارد که او پیاز شیشه ای غربالگری یک ارتباط واقعی بین آنها ایجاد کرد. او می گوید: «این اولین باری بود که او واقعاً مرا در آغوش گرفت. گفتگوهای ما بعد از آن متفاوت بود. که برای من همه چیز را لعنت می‌کرد.»


آن شب در بوداپست کمی شبیه تمام حرفه باتیستا به صورت مینیاتوری است: اضطراب فلج کننده که باعث موفقیت وحشی می شود، دست کم گرفتن اولیه جای خود را به تحسین عمیق می دهد. حتی در حال حاضر، او تمرکز لیزری بر تسلط بر هنر خود دارد، نه اینکه برند خود را درخشان کند. “راستش را بخواهید، من می توانم به لعنتی بپردازم [about being a movie star]او می گوید. من زندگی پر زرق و برق بزرگی ندارم. من اینجا در تامپا زندگی می کنم. من به نورافکن اهمیت نمی دهم، به شهرت اهمیت نمی دهم. من فقط می خواهم بازیگر بهتری باشم. من از همسالانم احترام می خواهم. من نیازی به تمجید ندارم – واقعاً نیازی ندارم، مرد. این در مورد تجربه است، در مورد دانستن اینکه من کاری را انجام داده ام.”



منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: