چرا دنیل دی لوئیس ناگهان مانند تیموتی شالامه لباس می پوشد؟

دی لوئیس، یک چهره نسبتاً خصوصی، از آن زمان تا کنون چندان در انظار عمومی دیده نشده است – یعنی تا هفته گذشته، زمانی که او دو بار در حال قدم زدن در شهر نیویورک با همسرش، ربکا میلر، دیده شد، در حالی که به نظر می رسد ورزش می کند. مجموعه ای کاملاً جدید از موضوعات باشد. با اولین مشاهدهاین مرد 66 ساله یک کت و شلوار راه راه آبی و قهوه ای، سایه های تیره و کفش ورزشی مشکی هوکا به تن داشت و یک کلاه کامیون دار از برند ژاپنی موتور یوشیمورا روی قفل های خاکستری تا چانه اش قرار داشت. (دی-لوئیس یک مرد موتورسوار بزرگ است – نه بی شباهت به همتای هالیوودی خود کیانو ریوز، که او نیز بر همین اساس تمایل به لوازم جانبی دارد.) روز بعد، او کت و شلوار را با یک هودی زیپ دار مشکی، سه راهی راه راه آبی و کره ای عوض کرد- رنگ زرد “شلوار سووشی” از برند اسکیت بوستون One Gig.

به نوبه خود، مفسران لباس مردانه دوباره وارد سایت شدند تا درباره چگونگی دی-لوئیس که زمانی برای خود افسانه ای بود، فکر کنند. کت و شلوارهای خاص دهه 90، به نظر می رسد لباس های خیابانی را در دوران بازنشستگی کشف کرده است. (پادکست کریس بلک، که قبلاً لباس کار دی لوئیس 2018 را با لباس کار مقایسه کرده بود. “سگ واکر شیک” توییت کرد او «احساس می‌کرد که عکس‌های جدید دنیل دی‌لوئیس به اندازه عکس‌های گذشته تابلوی خلق و خوی ایجاد نمی‌کنند.») اما شاید این بازیگر فقط وارد دوران پسا سواگ خودش شده است، یک رویه مد که توسط هالیوود داغ کنونی آغاز شده است. تیموتی شالامه، که اوست لیدی برد و زنان کوچک همبازی Saoirse Ronan یک بار توصیف شد همانطور که به نظر می رسد “نوعی [like] دانیل دی لوئیس جوان.» (برای ادامه استعاره فوق الذکر NYU، GQسام هاین نوشت که تیمی در خارج از وظیفه تمایل دارد مانند «یک دانش آموز گالاتین در حال دویدن باگل های خماری» لباس بپوشد.) استایل پس از سواگ بر روی لباس های خیابانی ملایم و معمولاً گرانقیمت متمرکز است که با اعتماد به نفس آفتاب پرست و درهم و برهم پوشیده می شود که فقط یک تسپین معروف می تواند بپوشد. در اختیار داشتن همانطور که آخرین حضور عمومی نشان می دهد، دی لوئیس – استاد اختراع مجدد – هنوز هم دارد.

پنج سال پیش، منظره دانیل دی لوئیس برنده سه جایزه اسکار که یک ژاکت و شلوار کارهارت، یک پیراهن فلانل چهارخانه و یک بند کوچک غلاف کرده بود، دنیای لباس مردانه را به آتش کشید. مجموعه فرهنگی شلوارهای دو زانو برزنتی سر به فلک کشید. اما اسپکتر، در حال حاضر نویسنده در ووگ، حال و هوای او را تشبیه کرد هم به یک “رشته نویسندگی خلاق نیویورک با تمرکز اتنوموزیکولوژی” و هم “دوست پسر بارمن/وبلاگر بوشویک شما که برای یک بعد از ظهر سریع بیرون می رود.” روزنامه وال استریت او را نام برد بهترین مرد سال 2018. او قبلاً از هالیوود بازنشسته شده بود، آخرین فیلمش موضوع فانتوم (که در آن نقش یک طراح مد را بازی می کند) مدت ها بود که از سینماها خارج شده بود، اما لحن “Daniel Day Drip” تنظیم شده بود.

بنابراین آیا ممکن است که دی لوئیس، مانند شالامه، شالوده معنوی‌اش، بتواند روزی در فتوکال‌های ساحلی کن، یا کانال‌های مد روز ونیز، برای تبلیغ یک سرمایه‌گذاری جدید سینمایی ظاهر شود؟ خوشبختانه، او قبلاً کمد لباس را تهیه کرده است.