نظارت بر بازی های هایلند در سال 2008.
جف جی میچل/گتی ایماژ
مرحوم ملکه اعتبار دارد اختراع دیپلماسی مد، اما پسر بزرگ او بیشتر شبیه یک سفیر پیاده روی برای یک سبک شخصی پرشور و مسئولیت پذیر است. او مدعی است که وقتی نوبت به مد می‌رسد، «مثل یک ساعت متوقف شده» است و او گفت GQ بریتانیا در سال 2018 که او “هر 25 سال یک بار” مد می شود. اما تعداد کمی از مردان در لباس پوشیدن به اندازه چارلز راحت به نظر می رسند که کت های دوشاخه ای با دکمه های پایین، کت های تارتان اسکاتلندی با رنگ های زنده، یا کت های سافاری گرد و خاکی و شن و ماسه هایی که در چکمه های سوارکاری تا بالای زانو می پوشند. او عناصری از کمد لباسی را که چندان قابل دسترس به نظر نمی‌رسند زیبا و ساده نشان می‌دهد، مثل اینکه با یک جفت PJ بیرون می‌آید تا کت و شلوار سنتی صبحگاهی.
از میان بسیاری از وظایف سلطنتی و زمینه های وکالت، یکی از مواردی که برای چارلز به طور طبیعی قابل درک است، کار او از طرف صنعت مد بریتانیا است. او در سال 2020 به ادوارد انینفول، سردبیر بریتانیایی ووگ گفت: «من خوش شانس هستم، زیرا می توانم افراد شگفت انگیزی را پیدا کنم که سازندگان درخشان چیزهایی هستند که من از آنها قدردانی می کنم، و به همین دلیل، سعی می کنم آنها را برای مدت طولانی تری ادامه دهم.» علاوه بر اندرسون و شپرد، او با Turnbull & Asser که پیراهن‌هایش را می‌سازد و John Lobb که کفش‌هایش را می‌سازد، رابطه دیرینه‌ای دارد. لباس‌های او مطمئناً گران هستند، اما او سنت‌گرایان را می‌پذیرد که جایگاه لندن را به عنوان پایتخت مد می‌گیرند، نه به این دلیل که فریاد تجمل می‌زنند، بلکه به این دلیل که کاری که انجام می‌دهند از نظر او مهم است. برای شخصیت ملی، مطمئناً مهم است، اما به همان اندازه زیرا کار صادقانه و باوقار است. زمانی که صنعت در سال‌های اخیر با کمبود صنعتگر مواجه شد، چارلز به ایجاد یک برنامه آموزشی در تکنیک‌های سنتی برای دانشجویان مد کمک کرد.
