نقد و بررسی Nisolo Huarache 2023: صندل‌های بافته شده خوش‌تیپ که با هیاهوها زندگی می‌کنند

و همانطور که مشخص است، پوشیدن آنها سبک شخصی من را کاملاً از بین نبرد. آنها کاملاً یکپارچه با بقیه کمد لباس من که در حال حاضر بین سالهای 1994 و 2010 گیر کرده است (مسلماً شکل گیری ترین سالهای من) قرار گرفتند. من آنها را با یک شلوار جین قد بلند و گشاد پوشیدم که فقط نوک‌های آن بیرون می‌آمد و احساس می‌کردم بسیار شیک مرکز شهر در برادوی می‌چرخد. آنها را زیر چینی‌های جادار و دکمه‌ای گیسو با مجموعه‌ای تصادفی از گردن‌بندهای مهره‌دار انداختم و احساس کردم که به عنوان یک معلم هنر در دوره راهنمایی در حال بازی کردن هستم. خیلی سرگرم کننده!

و با این حال، چیزی در مورد سبک پرچمدار Nisolo توجه من را برانگیخت. Huarache، یک صندل چرمی بافته شده که ریشه آن به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد، الهام‌بخش بسیاری از مقلدان است، اما تعداد کمی از آن‌ها واقعاً با میراث آن مطابقت دارند. Nisolo huarache با دست در پرو از چرم صاف و مقاوم در برابر آب بافته شده است که با گذشت زمان به زیبایی محو می شود و به تدریج پتینه ای نرم به خود می گیرد. کف وسط فوم محکم و در عین حال منعطف، شوک و کپک‌ها را به پاهای شما جذب می‌کند و تناسب تقریباً کاملی را تضمین می‌کند تا بتوانید قدم‌های خود را با شکوه بالا ببرید، مشروط بر اینکه استقامت شما در حد وظیفه باشد. به علاوه، کاپ پاشنه تقویت‌شده نگرانی آزاردهنده‌ای را که ممکن است صندل شما با یک چرخش اشتباه به سمت افق پرواز کند، از بین می‌برد. این به معنای واقعی کلمه، فریبنده است جامد کفش

اولین باری که آنها را برای تست درایو بردم، ساعت ها راه رفتم و پاهایم احساس خوبی داشت. (در افشای کامل، زمانی که به خانه رسیدم، شروع به شکل گیری یک تاول ضخیم مچ پا کردم، اما زمانی که کفش‌های چرمی می‌شکنی، این به نوعی برابر است). بیرون مرطوب بود، اما پاهایم خیس یا چسبناک نبود، بنابراین می‌توانستم بدون هیچ لغزیدن و سر خوردن شرم‌آور در سوهو بچرخم. مهمتر از همه، من از راه دور شبیه آن مردی نبودم که برای Crunchbase Pro پول می پردازد – اگرچه، بله، هر از چند گاهی من انجام داد احساس می کنید که در یکی از ضربات های بالای ثبت شده پاین افراط کنید.



منبع

ما در گذشته ستایش نیسولو هوآراچ را خوانده‌ایم، اما در ابتدا شک داشتم – در ذهنم، من یک دختر هوآراچ نیستم. بیشتر، من این شبح را با افراد سردسیری مانند کریس پاین و برادران سیلیکون ولی در مسیر LAX پس از سفر به مکزیک مرتبط می‌دانم که احساس می‌کنند مجبورند به مسافران خود اطلاع دهند که بلیط درجه یک را برای گسترش «افق‌های فرهنگی» خود رزرو کرده‌اند. .