هر سال از روز تولدم به عنوان فرصتی برای تأمل استفاده می کنم. چند سال گذشته تحت تأثیر همه‌گیری قرار گرفته است: در تولد 30 سالگی من، جهان تعطیل شد، و سه سال بعد، به لحظه‌ای نیاز داشتم تا بفهمم چقدر تغییر کرده است. همه چیز در زمان سگ پیش رفته است. زندگی من، احتمالاً درست مانند زندگی شما، به گونه‌ای تغییر کرده است که نمی‌توانستیم پیش‌بینی کنیم. بنابراین، وقتی زمستان گذشته به بهار منتقل شد و تقویم شخصی من تغییر کرد، احساس می‌کردم بهترین زمان برای مکث است. کلر تامسون-جونویل، مدیر تحریریه آی دی فرانسه، در مورد این عقب نشینی خاموش که در خارج از پاریس برنامه ریزی می کرد صحبت کرد – او از من خواست که بیایم و بازخورد خود را ارائه دهم. من از فرصت برای تنظیم مجدد استفاده کردم… و همچنین بد نبود که در یک قلعه در حومه فرانسه اقامت داشته باشیم. من پاریس را دوست دارم – بدون آن شهر آن چیزی که هستم نمی‌شوم. پسری که در فشن شوهای پاریس عرق کرده ردیف جلو نشسته بود و کمی از همه چیز غافل بود. پروژه‌های نایکی که من را زود بیدار می‌کردند، در حالی که جوانی‌ام بعداً من را بیرون می‌کشید. بازدید از Virgl در دفتر او و سپس دی جی ست های آخر شب. بنابراین ما به فرانسه رفتیم، جایی که تصمیم گرفتم به مدت 4 روز سکوت کنم و فقط پذیرای چیزی باشم که به من می رسد و یاد بگیرم که قدرت انجام هیچ کاری را در آغوش بگیرم.
البته، عمل «هیچ کاری» – صحبت نکردن، کار نکردن، استفاده نکردن از تلفن – در واقع انجام کاری است. من به این می گویم تنبلی استراتژیک: این قدرت توقف است، هدفمند.
برای همه آرزو می کنم – از جمله شما– شانس پذیرش این را خواهد داشت – قدرتی که از عقب کشیدن و خودداری عمدی ناشی می شود. شما شگفت زده خواهید شد که چگونه این امر باعث پیشرفت شما می شود. و در حالی که یک مکان دیدنی ضرری نداشت، هر کسی می‌توانست از انجام این کار در زمان و هر کجا که فرصت داشته باشد سود ببرد. یک عقب نشینی خاموش ممکن است همان چیزی باشد که شما به دنبال آن هستید تا انرژی خود را در مسیری روشن به جلو هدایت کنید.
البته این چیزی نیست که من به تازگی به آن فکر کنم: سکوت ساختاریافته به عنوان یک تمرین معنوی در طول هزاران سال ظاهر شده است. از رویه‌های میانجیگری باستانی هند که به عنوان ویپاسانا یا در بسیاری از سنت‌های مسیحی، مانند راهبان سیسترسیایی‌ها شناخته می‌شود – فقط دو مثال می‌زنیم – بسیاری از ادیان مفهوم عمیق‌تر رفتن به سکوت را برای دوره‌های طولانی لمس کرده‌اند. این عمل به‌عنوان وسیله‌ای برای اندیشیدن ارزشمند بود – شناخت کامل خود («ویپاسانا» به معنای «بصیرت» ترجمه می‌شود)، یا حتی برای نزدیک‌تر کردن خود به خدا یا رسیدن به روشنگری.
اما تجدید حیات این عقب نشینی ها به شیوه ای سکولارتر (فقط) کالایی سازی مداوم شیوه های سلامتی باستانی نیست. این واقعیت ساده است که، به خصوص اگر در شهرهای شلوغ زندگی می کنید، همه چیز خیلی بلند است. خود «ابتدایی» ما مشتاق آرامش است، حتی زمانی که از مزایای زندگی مدرن لذت می بریم. سر و صدا فقط یک آزار نیست، بلکه یک مزاحم است خطر واقعی سلامتی. بسیاری از ما، حداقل به طور ناخودآگاه، این را درک می کنیم – اما ممکن است آگاهانه درک نکنیم که این غوغا چقدر مشکل ساز است. پس مطمئناً یک عقب نشینی خاموش یک تمرین زاهدانه است که من برای نزدیک شدن به خودم از آن استفاده می کردم … اما همچنین می خواستم از یکی از معایب زندگی در شهر نیویورک مهلت بگیرم.