“قطار گلوله”: دیوید لیچ از بدلکار برد پیت به کارگردانی تبدیل شد

با قطار گلوله تفاوتی نداشت هفت جامعه شناسی که وارد قطار می شوند. آنها چیزی را احساس نمی کنند. پس چگونه می توانم آنها را به روش صحیح انسانی کنم؟ نه اینکه آنها هرگز قابل بازخرید باشند، اما به اندازه کافی قابل ارتباط هستند که بتوانیم یک داستان اخلاقی داشته باشیم. فکر می کنم شما برادری بین لیمون و نارنگی را می بینید و همه ما می توانیم بفهمیم که چرا این بچه ها همدیگر را دوست دارند و با این که چگونه به آدم های وحشتناکی تبدیل شده اند ارتباط برقرار می کنیم. وقتی خشونت کاملاً جدا شود، برای من سخت است. من طرفدار آن نیستم.

خوب، تأثیرات زیادی برای من به عنوان کارگردان وجود دارد، اما برای قطار گلوله، به عنوان کارگردان، فیزیکی بودن شخصیت لیدی باگ واقعاً از جکی و باستر کیتون و هارولد لوید الهام گرفته شده است. و چند ادای احترام مستقیم وجود دارد [to them] در آن واقعاً لذت بخش بود که با براد به آن توجه کنیم و دید روشنی از فیزیکی شخصیت ها داشته باشیم. از نظر لحن، فقط می خواستم سرگرم کننده و وحشی باشد. پژواک هایی از برادران کوئن و برخی از کارگردانان مورد علاقه من وجود دارد که همیشه به گونه ای ظاهر می شوند که من نمی توانم توضیح دهم زیرا کار آنها بخشی از DNA من شده است. من فقط نگاه جسورانه ای که کوئن ها در مورد شخصیت ها و دیالوگ ها و انتخاب های سرگرم کننده آنها دارند را دوست دارم.



منبع

شما اشاره کردید که لیدی باگ دارای یک بحران وجودی است. براد خطوط پانچ بسیار خوبی دارد که مملو از درس هایی است که از درمان آموخته است. به عنوان یک بدلکار و رزمی کار قدیمی، آیا درمان در زندگی شما نیز نقشی داشته است؟ آیا برخی از اصطلاحات اصلاً به شما کمک کرده است؟

شما از جکی چان به عنوان یک قهرمان خود یاد کرده اید و از آن بسیار قطار گلوله به نظر می رسد ترکیبی خاص از کمدی مبتکرانه و هنرهای رزمی او باشد. در زمان ساختن این اثر چه کسانی دیگر از موزهای شما بودند؟

من فکر می کنم می تواند. من دوست دارم در داستان هایم اخلاق داشته باشم. ددپول انبوهی از اکشن ها و شوخی های دیوانه وار دارد، اما در نهایت، داستان در واقع در مورد دلسوزی ددپول به شخصیت جولیان دنیسون است و با نشان دادن این دلسوزی، از تبدیل شدن آن بچه به یک دیوانه نسل کش جلوگیری می کند. این یک داستان اخلاقی بزرگ است که می توانیم در این فیلم های تجاری بگوییم. هابز و شاو همه چیز در مورد خانواده است بله، یک ویروس دیوانه‌کننده‌ای وجود دارد که به پایان جهان می‌رسد، و ادریس یک دیوانه نسل‌کشی است، اما در پایان، درباره هابز و شاو است که اختلافات را کنار می‌گذارند و برای یک هدف مشترک گرد هم می‌آیند تا کاری مثبت برای جهان انجام دهند.

آیا حضور در کنار خشونت در فیلم‌های اکشن و کار بر روی سکانس‌های مبارزه برای نزدیک به سه دهه، دیدگاه شما را نسبت به جهان تغییر داده است؟

من طرفدار درمان هستم. من آن را نداشته ام. شاید باید کمی تجربه کنم. اما من برخی از مثبت اندیشی ها و ساده انگاری ها را دوست دارم. من به طور کلی یک فرد مثبت اندیش هستم و به دنبال بهترین ها در افراد هستم و به دنبال بهترین ها در موقعیت هستم، و بنابراین از این نظر، بدحجابی که لیدی باگ از آن پیروی می کند با احساس من به طور کلی دور نیست. اما آنها از منبع درمانی نیامده اند.


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: