این برنامه تحت هدایت بیوه پائولین، مایا پائولین، پسرش، بنجامین پائولین، و همسر بنجامین، آلیس لمواین، در حال کار در آرشیو وسیع طراح است و به گفته بنجامین، به نوعی نیمه کاره است.متحرک، ناشر نیمه کتابی که «شاهدی از هوشمندی کار پدرم» ایجاد می کند و روایتی جدید را توضیح می دهد: حسی گسترده تر و آزادتر از طراحی پائولین. هیچ هدف فروش، افراد روابط عمومی یا اهداف بازاریابی وجود ندارد. PPP در عوض وحشی‌ترین طرح‌های پائولین را از وجود طرح‌ها یا نمونه‌های اولیه نجات می‌دهد.
این کاناپه که Dune نام دارد، توسط طراح داخلی فقید پیر پائولین در اوایل دهه 1970 طراحی شد و امروزه به عنوان یک شاهکار شناخته می شود. قابل توجه است، با توجه به دشواری اولیه مبل حتی در ساخت. پائولین آن را به عنوان بخشی از مجموعه ای از مبلمان مدولار که برای هرمان میلر طراحی کرده بود تصور کرد – مجموعه ای که هرگز تولید نشد.
مانند کارهای پائولین، قطعات تولید شده توسط استودیو همگی با یکدیگر صحبت می کنند. Tapis-Siège، یک اتاق کاناپه-اسلش-غرق شده مشابه با میزهای داخلی و انباری، شبیه پسر عموی تلماسه است. Déclive n°1 و یک صندلی دیگر، Dos à Dos، یکدیگر را آینه می کنند و PPP گزینه های مختلفی برای قفسه بندی باز و مدولار دارد. این قطعات در برابر طرح‌های چوبی ظریف‌تر و ظریف‌تر قرار دارند که در اصل برای فرانسوا میتران، رئیس‌جمهور سابق فرانسه ساخته شده بود.
چند سال پیش، ویدئویی از داخل استودیوی عظیم کانیه وست به اندازه آشیانه پست شد. روبروی دیواری با صفحه تئاتر، مبل بزرگ مشبک الماسی – آبی برقی، با قله‌ها و دره‌ها – قرار داشت که بیش از هر چیز دیگری در اتاق بیرون می‌پرید.
پائولین در اوایل کار خود به اولین طراح مدرن بزرگ فرانسه تبدیل شد. پائولین با الهام از طراحی مدرن اسکاندیناویایی و آمریکایی، همان انرژی را دنبال کرد و برای یک دهه چند صندلی و میز تخیلی ساخت که هم مفید و هم سرگرم کننده بودند. صندلی قارچی او در سال 1960 – سخت افزاری کشدار، پنهان، ساده. شما آن را دیده‌اید – دوران مدرن را در فرانسه آغاز کرد، و فهرست آثار او در آن دوره طولانی است. صندلی هایی مانند لاله، برش نارنجی و روبان همگی کلاسیک های سطح بالایی هستند. مبل هایی مانند ABCD موج دار تقریبا غیرقابل انکار هستند.
که توضیح می دهد که چرا تلماسه در بسیاری از فضاهای هنری به پایان رسیده است. تام فورد و کریستین لاکروا اثاثیه پائولین را جمع آوری می کنند. فرانک اوشن همان رنگ و مدل وست را دارد. بنیامین می‌گوید: «این طرح‌هایی که پدرم در جوانی، در 40 سالگی انجام داد، فوراً درک می‌شود. این اثر نوعی ارتباط بی کلام با دیگر جوانان وسواسی ایجاد می کند که چیزهایی می سازند. در ریشه خود، تپه در حال آزاد شدن است، و یک مرز شکن. می توانید تمام روز را صرف آن کنید. این می تواند یک تخت، یک صندلی یا یک دفتر باشد.
PPP سالی چند تا Dunes را به بیرون درز می‌کند، کم و بیش، و قطعات دیگری از برنامه را معرفی می‌کند، مانند Déclive n°5 – یک صندلی سرد و بدون بازو U شکل – و طرح‌های وحشی‌تر Paulin که هرگز تولید نشدند (یا فقط در اجراهای بسیار محدود)، با هر مدل جدید ساخته شده با مشخصات اصلی و دقیق پائولین.