مواد معدنی بر روی پوست بنشینید و به سادگی اشعه های UV را از بین ببرید و ورود را ممنوع کنید. اینها معمولاً شامل اکسید روی و/یا دی اکسید تیتانیوم هستند. فرمول‌های موثر حداقل تا بدون گچی روی پوست باقی می‌گذارند، در حالی که فرمول‌های با کیفیت پایین ممکن است به نظر برسید که تمام صورت یا بدن خود را پودر کرده‌اید.
مواد شیمیایی که جلوی اشعه ماوراء بنفش را می گیرد، این کار را با جذب اشعه و خنثی کردن آن انجام می دهد، به طوری که نمی تواند آسیبی به سلول های پوست شما وارد کند. اینها معمولاً شامل آووبنزون، اکتیسالات، اکسی بنزون و هموسالات هستند. این مواد می توانند در جریان خون جذب شوند و گاهی اوقات هفته ها پس از استفاده در خون شناسایی می شوند – به همین دلیل برخی از افراد نسبت به کاربردهای شیمیایی SPF شک دارند. برخی نیز برای صخره های مرجانی عالی نیستند (به ویژه اکسی بنزون و اکتینوکسات).
بسیاری از ضدآفتاب ها در برابر آب مقاوم هستند، اما هیچکدام به طور کامل ضدآب نیستند. دلیل اینکه برخی از محصولات مقاومت در برابر آب خود را لیست نمی کنند، احتمالاً این است که هرگز برای آزمایش و تأیید آن هزینه ای پرداخت نکرده اند. این تست های ترخیص ضد آب بسیار گران و خسته کننده هستند، به همین دلیل است که بسیاری از برندها بدون زحمت وارد بازار می شوند. به علاوه، قاعده کلی این است که پس از آن باید SPF را دوباره اعمال کنید هر قرار گرفتن در معرض عرق و آب، صرف نظر از مقاومت در برابر آب.
