دیوید سوئنسون با یوگا مانند دارو رفتار می کند

تا دهه 80 و 90 بود. قبلاً فقط حاشیه های جامعه بود، هیپی ها به دنبال معنای زندگی بودند، اما در دهه 80 چیزی تغییر کرد. مصاحبه ای با جونی میچل وجود داشت که در آن او چیزی شبیه به این را گفت در دهه 60 نسل من می خواست دنیا را تغییر دهد، حالا ما فقط می خواهیم ثروتمند شویم. مردم می‌خواستند تناسب اندام و سبکی داشته باشند و سپس وارد کارهایی مانند دویدن و ایروبیک و جین فوندا و موهای بزرگ شدند. بعد به نظر من اتفاقی که افتاد در دهه 90 بود، نسل من متوجه شد خوب: ما همه چیزهای مادی را داریم، ماشین، خانه، اما چیزی از نظر معنوی کم است، و بازگشتی به دهه 60 و یوگا وجود داشت. در همین زمان چیزی به وجود آمد به نام «یوگای قدرتی» که دو تن از دوستانم، تمرین‌کنندگان آشتانگا، به طور همزمان، به طور جداگانه، در سواحل مختلف، جایی که مردم هر دو را می‌خواستند، به وجود آمد: من می‌خواهم تناسب اندام داشته باشم، اما چیزی می‌خواهم. معنوی یا فلسفی، چیزی عمیق تر از انجام ورزش های هوازی.