دیدگاه گریس ولز بونر از ظرافت سیاه، داغ ترین چیز در لباس مردانه است.

این طراح خوش زبان به راحتی در لبه برتر نسل بعدی خلاقان لباس مردانه قرار دارد. کابینه جایزه او در حال حاضر خالی است. از زمان راه‌اندازی برند خود به نام ولز بونر در سال 2015، این زن 32 ساله بومی جنوب لندن تقریباً تمام جوایز مهم مد را برنده شده است. اما هیچ صنعتی نمی تواند نشان دهد که کاوش او در مورد هویت و تجربه سیاه در حال حاضر چقدر انرژی بخش است. او مطمئناً یکی از با استعدادترین طراحان مد در حال حاضر است و پول هوشمندانه ای برای دستیابی او به هدفش برای توسعه ولز بونر به عنوان یک پروژه بلندمدت، با هدف “ارائه یک آفریقایی” شرط بندی می کند. روح اقیانوس اطلس در تجملات اروپایی.» به قول او، «ایجاد خانه‌ای مجلل که نمایانگر دیدگاه فرهنگی گسترده‌تری باشد». این دیدگاه در حال حاضر قانع‌کننده‌تر از همیشه است، تا حدی به این دلیل که او چقدر با اعتماد به نفس و مشارکت پرشور است.

رویکرد پرشور و گسترده ولز بونر در ساخت لباس‌های ساده (پیراهن‌های راگبی راه راه) و پیچیده (کت و شلوارهای دوخته شده در شبح‌های زیبا) او را به کار با استادان رشته‌های مختلف سوق داده است: افراد برجسته‌ای مانند شاعر اسماعیل رید، نقاش کری جیمز مارشال. و کندریک لامار، و همچنین ستارگان نوظهور، مانند هنرمند چندرسانه ای اریک مک، و عکاسان نیک ستی و تایلر میچل. (ستی و میچل در این صفحات با گروهی از دوستان و مربیان او که در کارهای او نقش دارند، تصویر شده اند.) واضح است که چرا بسیاری از دوستان هنرمند تأثیرگذار او او را یکی از آنها می دانند. میچل که این عکس‌ها را گرفته است، می‌گوید: «صادقانه به اینکه او برای من کت و شلوار درست می‌کند، تقریباً مانند خریدن یک تابلو از یک هنرمند نگاه می‌کنم.



منبع

او در اوایل سال جاری در نیویورک هنگام صرف چای به من گفت: “من هرگز به تنهایی طراحی نکرده ام.” فرآیند خلاقانه او شامل تبادل پربار ایده است که لباس مردانه او را به ابعاد مهم جدیدی سوق می دهد. “پشت ایجاد لباس، این ایده تفکر در مورد تحقیق به عنوان یک تمرین هنری یا معنوی است، که چیزی است که در هر کاری که انجام می دهم تغذیه می کند.” او ممکن است به همین راحتی در یک استودیوی نقاشی در سنترال سنت مارتینز، مدرسه هنری مشهور لندن، جایی که از برنامه طراحی مد فارغ التحصیل شد، پایان یابد. در واقع، او قبل از اینکه صدای خود را در لباس مردانه بیابد، لباس زنانه را مطالعه کرد (اولین لباسی که او در دوران دبیرستان طراحی کرد، یک لباس «مجسمه‌ای» بود.) اما ولز بونر در لباس‌ها شفافیت پیدا می‌کند. او گفت: “من لباس را مستقیم ترین حالت ارتباطی خود می بینم.”

در اوایل سال جاری، گریس ولز بونر و تعدادی از همکارانش در یک براون استون تاریخی در هارلم، برای عکس گرفتن دور هم جمع شدند. از سمت چپ: عکاسان Katsu Naito و Nick Sethi، نمایشنامه نویس Jeremy O. Harris، عکاسان Tyler Mitchell و Anthony Barboza، Grace Wales Bonner، هنرمند Haile Mariam Kassa، متصدی Antwaun Sargent، و مدل های Lineisy Montero و Hiandra Martinez.

در اوایل امسال، زمانی که گریس ولز بونر آخرین نمایش باند خود را که اولین نمایش او در پاریس بود، برگزار کرد، ناظران دقیق توانستند تمام عناصر یک بازیگر اصلی در فلک لباس مردانه را که در معرض دید قرار می‌گیرد، ببینند. محل برگزاری رقص: سالن‌های پرآذین هتل قرن هجدهم در میدان واندوم. ردیف جلویی پر از VIP. یک همکاری آدیداس، شامل پیراهن‌هایی برای تیم‌های ملی فوتبال جامائیکا. او همچنین کت‌های شامی رنگارنگ، بابوچ‌هایی با طرح پلنگی و شلوارهای گلدوزی شده با صدف دوزی فرستاده بود که همگی نمادی از سبک آفریقایی-دیاسپوریک هستند که او به خاطر آن مشهور شده است. این بزرگ‌ترین بیان دیدگاه قدرتمند او و یکی از بهترین مجموعه‌های کل فصل بود.


منتشر شده

در

توسط

برچسب‌ها: