تی شرت باز

جسی جو استارک در آلبوم جدیدش «Doomed»، ترکیبی از مردانه و زنانه، و ارتباط با فرزند درونی‌اش

هر آهنگی را طوری توضیح می دهم که انگار در روزگار من حال و هوای متفاوتی دارد. احساس می کنم با یک حال از خواب بیدار می شویم و با حال و هوای دیگری به پایان می رسیم. از نظر موسیقی، من از میلیون‌ها چیز مختلف الهام گرفته‌ام و هرگز بخشی از یک ژانر خاص را احساس نکرده‌ام. من فکر می‌کنم این برای مردم بسیار آزاردهنده است، زیرا آنها واقعاً می‌خواهند شما را دسته‌بندی کنند و مطمئن شوند که آنچه را که گوش می‌دهند متوجه می‌شوند، اما هدف من از موسیقی من هرگز این نبوده است. اگر آلبوم را به صورت زنده پخش می‌کنم، می‌خواهم هر نوع فضایی را که می‌خواهم برقصم یا گریه کنم، یا بخواهم فریاد بزنم، برآورده کنم. چند تا از آهنگ هایی که من اینجا دارم مربوط به شش سال پیش است. ما آخرین قطعه “Trippin” را به معنای واقعی کلمه دو هفته قبل از اتمام آلبوم اضافه کردیم. این دمویی را که داشتم به یاد آوردم و گفتم: «این دارد تا پایان باشد.» پس برای تکمیل کل رکورد، یک پیشوند اضافه کردیم. این به این نتیجه رسید که آن را خیلی جدی نگیرید و فقط بگویید: «به نظر می رسد اینها درست هستند. این همان چیزی است که من می خواهم وقتی روی صحنه هستم بازی کنم. این واقعاً من هستم، حداقل در حال حاضر.»





منبع GQ: چه حسی به شما دست می دهد که در آستانه انتشار آلبومی هستید که این مدت طولانی در دست تولید است؟

این کمک می کند که این هنرمند 31 ساله کارهای دیگری برای پر کردن وقت خود داشته باشد. استارک بخشی از خانواده مد Chrome Hearts است و دارد برای برند طراحی شده است، علاوه بر اجرای خط لباس خود به نام عروسک کشنده، و تلاش خود را در بازیگری. در تمام مدت، او در حال ساخت یک تصویر موزیکال باشکوه بوده است، تصویری که از کسالتی که در موسیقی پاپ اخیر نفوذ کرده است متمایز است.

محکوم به فنا، اولین آلبوم رسمی او که این هفته منتشر شد، پر از تصاویر نوآر است و سایه ای جذاب را ارائه می دهد. در آهنگ‌های برجسته‌ای مانند «So Bad» که دوست نزدیک و همکار استارک، جسی رادرفورد از The Neighbourhood را به نمایش می‌گذارد، و «Tornado»، آکوردهای گیتار مانند بادگیر بر روی جاده‌ای غبارآلود می‌چرخند، و آوازهای غرق در ریورب استارک یک استاد کلاس در مهار در نظر گرفته شده است. اما او همچنین در حال انشعاب به قلمروی جدید است و آهنگ کانتری سرودانه (“Lipstick”) و برداشتی تاریک از دیسکو (“Pussycat”) را در 11 آهنگ ناب آلبوم ارائه می دهد.

جلوتر از محکوم به فنا رهایی، GQ با استارک در مورد بالاخره انتشار اولین LP خود، همکاری با جسی رادرفورد، و الهام گرفتن از تصویرگران ایتالیایی، آدری هپبورن، و فرهنگ لغت صحبت کرد.

جسی جو استارک: خیلی تصادفی است. احساس می کنم زمان به سرعت گذشته است. من همیشه آن آدمی بوده ام که اگر نمایش یا چیزی به دستم برسد، تا زمانی که روی صحنه نروم، باور نمی کنم که آن را بازی می کنم. من واقعا نمی دانم چه احساسی دارم و خیلی عصبی هستم، اما هیجان زده هستم. احساس می کنم تمام عمرم منتظر این بودم.

امروزه، هنرمندان جدید اغلب سعی می کنند طرفداران را با موسیقی غرق کنند و سعی می کنند از طریق اشباع خالص مخاطبی را به دست آورند. اما جسی جو استارک، خواننده و ترانه‌سرا، رویکردی مخالف را به کار گرفته است، و طی پنج سال گذشته یک EP و رشته‌ای آهسته از تک‌آهنگ‌ها را با عمد و دقت کسی که آب را در بیابان جیره‌بندی می‌کند، اجرا کرده است.

شما مدتی است که موسیقی منتشر می کنید، اما یک آلبوم باید به دست افرادی برسد که قبلاً با دیسکوگرافی شما آشنا نبودند. چگونه بین داشتن آهنگ هایی که واقعاً برای شما جذاب باشد و آهنگ هایی که تأثیر خوبی بر طرفداران بالقوه جدید بگذارد، تعادل برقرار می کنید؟

منتشر شده

در

توسط

تی شرت باز

برچسب‌ها:

, ,