جایی بین یونگ و کافکا، باید بپرسم: چه خبر از نقل قول ها؟
آن دنیا دشت جامائیکا، بوستون، طبقه کارگر بود. مامان پرستار آسایشگاه بود. پدر در بازداشتگاه های نوجوانان کار می کرد. در حالی که کندال روی تمام پول دنیا را دارد اما ذره ای عشق والدین را ندارد، استرانگ بارها و بارها از تکیه بر دومی صحبت می کند. وقتی می پرسم که آیا پدر و مادرش او را تماشا می کنند؟ جانشینی حالا او می‌گوید: «فکر می‌کنم مادرم احتمالاً از این موضوع ناراحت است. او عاشق زمانی بود که من در نقش جیمز ریب بازی کردم سلما. تاریکی از جانشینی برای او سخت است.»
او شوخی می‌کند، اما اذعان می‌کند که وقتی در تعطیلات با خانواده اروپایی‌اش است و بهترین کراوات مشکی آنها را دور درخت کریسمس می‌پوشد، «احساس می‌کند دنیایی بسیار دور از دنیایی که از آن آمده‌ام».
من برای نقل قول ها آماده شده بودم. استرانگ برای آماده شدن من آماده شده بود، احتمالاً به همین دلیل است که او بسیاری از آنها را با “مطمئنم که وقتی چنین چیزهایی را می گویم شبیه به یک ابله به نظر می رسم” یا “من فقط به نقل قول های مزخرف ادامه خواهم داد” می گوید، زیرا من اینم.”
در اینجا فهرست کاملی از همه کسانی که او در حضور من نقل قول می کند یا به نام آنها ارجاع می دهد: هنری جیمز، تی اس الیوت، واکر پرسی، کنت لونرگان، مارک استرند، هیلاری مانتل، کارل اوو کناسگارد، داستین هافمن، گلن گولد، استنلی کونیتس، رالف والدو امرسون، راینر ماریا ریلکه، آنتونی هاپکینز، مریل استریپ، چارلز بوکوفسکی، استیون پرسفیلد، استیون اسپیلبرگ، اسکات پک، ران ون لیو، کارل یونگ، فرانتس کافکا، بری میشلز، پیتر بروک، توماس کیل، جیدو کریشنامورتی، کیت بلانکت باب دیلن، ال سی دی ساوندسیستم، جان بریمن، و جان کیتس در مورد لرد بایرون صحبت می کنند.
جرمی استرانگ می‌گوید: “این کتاب از کلمات قصار وجود دارد.” خودش را می گیرد. “من مانند کتابی متحرک از کلمات قصار هستم.”
در کودکی، با احساس استرس والدینش به خاطر مشکلات مالی، یک آهنگ اصلی برای شاد کردن آنها به نام “بیچاره، پس چی؟” (او آهنگ کر را برای من می خواند که می گوید:پوووووور…خب چی؟هنگامی که او 10 ساله بود، خانواده اش به حومه ثروتمندتر سادبری نقل مکان کردند. آنها برای جا افتادن تلاش کردند، اما فرصت های مورد نظر را برای استرانگ فراهم کرد. در مورد او، این به معنای پرتاب کردن خود به برنامه تئاتر بود. (تصویر استرانگ به عنوان یک بازیگر کودک زودرس با کلاه روزنامه نگار به طرز شگفت انگیزی آسان است.)
توسط