جارن لویسون در مورد برنده شدن در مثلث عشق “هرگز من هرگز”.

شما اشاره می کنید هرگز من هرگز به عنوان استراحت بزرگ شما، پس به نظر شما این نمایش چه معنایی برای شما داشته است؟

ما بلافاصله این کار را انجام دادیم و دوستان خوبی شدیم زیرا فکر می کنم که هر دوی ما اخلاق کاری بسیار قوی داریم. او بعد از اینکه هیچ تجربه سینمایی یا تلویزیونی نداشت وارد شد و کاملاً آن را خرد کرد. او چنان رهبر طبیعی و به دوش بود که در 17 سالگی، تا پایان 21 سالگی، بسیار چشمگیر است. من و او در زندگی‌مان قسمت‌های مشابهی داشتیم، و ما شخصیت‌های بسیار مشابهی داریم، مانند حس شوخ طبعی، نحوه نگرش ما به جهان، تمایل ما به عالی بودن. و سپس با نمایش، با شخصیت‌ها رشد می‌کنید و یاد می‌گیرید که چگونه آنچه را که طرف مقابل نیاز دارد در یک صحنه ارائه دهید.

در دفاع از او، در مورد خودم از او مشاوره نخواستم [actual] زندگی را دوست دارم، و بنابراین من از شک و تردید به او بهره می‌برم. او می تواند عالی باشد. در این دنیای خیالی Sherman Oaks High، او توصیه های وحشتناکی را ارائه کرد، اما این باعث شد که خطوط داستانی واقعاً عالی پیش برود.

یادم می آید زمانی که برای اولین بار آن را دریافت کردم، 18 ساله بودم و در مسابقات ملی بودم شکسپیر عاشق، که نمایشی بود که دبیرستانم انجام داد و من به تازگی جلوی 3000 نفر اجرا کرده بودم و فکر می کردم که می تواند یکی از نکات برجسته زندگی من باشد. و یکی دو روز بعد، کار را گرفتم، و تنها چیزی که مدام پشت تلفن به تیمم می گفتم این بود: “باورت نمی کنم.” برای میندی و لانگ بله گفتن به بچه ای از دالاس که رزومه بزرگی نداشت، و به من اعتماد کرد، برای من ارزش جهانی داشت – و همیشه همینطور خواهد بود. و آنها به قهرمانی من ادامه می دهند. من فقط با Mindy و Lang هر دو صحبت کردم، و آنها گفتند: “اگر زمانی به چیزی نیاز داشتید، از قبل می دانید که اولین تماس شما باید کجا باشد.”