که در یک قسمت از سری کالت 1999 فریک ها و گیک هانیک آندوپولیس (که توسط جیسون سگل نوجوان به تصویر کشیده شده است) چیزی را به اشتراک گذاشت که من همیشه تصور میکردم درامرها در همه جا قابل اجراست: هیچ نوع شلوار دیگری نمیتواند طیف کاملی از تحرک را فراهم کند – نه، آزادی – که طبل زدن مانند یک شلوارک نیاز دارد.
تابستانی نیست که اندکی گفتگوی درونی وجود نداشته باشد، اما بین جورتهای هیولایی بارکر و محمولههای رابرت پتینسون در مرکز خرید و اسکیتباز دهه 2000 تا زانو، ممکن است در آستانه چیز جدیدی باشیم. پس دوباره، احیای شورت گشاد چیزی نیست که ما از عهده آن برآییم. مانند GQیانگ یی گو خود در ماه ژوئن نوشت: «آنها را یک یا دو اینچ کوتاهتر از آنچه که با آن راحت هستید (مجیک جانسون دهه 80 را در نظر بگیرید) یا سه تا چهار اینچ طولانیتر و روانتر از هر چیزی که دارید بسازید. از روزهای تور Warped شما پوشیده شده است (به آلن آیورسون دهه 00 اول فکر کنید). همانطور که بارکر – که انصافاً احتمالاً در آن تور Warped Tour حضور داشت – ثابت می کند، شورت یک هنر است نه یک علم.
چه این موضوع برای تراویس بارکر درامر نسلی که پشت کیت است صدق کند یا نه، او مطمئناً در لباسهای فوقالعادهای مهارت دارد که به نظر میرسد احتمالاً شبهای زیادی در یک اتوبوس تور که در پارکینگ ایندیانا بیکار است جان سالم به در بردهاند. مقدار زیادی به عنوان مثال: در حالی که در یک روز 90 درجه اخیر در لس آنجلس بیرون بود، بارکر یک جفت شلوار جین مشکی بسیار گشاد و کم آویز به تن کرد که در جایی از ناحیه زانو جدا شده بود و یکی از جفتهای وحشیتر را به ثبت رساند. از برشهایی که در مدتی دیدهایم. (او آنها را با یک هودی شلوار Motörhead ست کرد و چون کالاباساس هرگز خیلی دور نیست، یک جفت دمپایی هتل Balenciaga.)