میاکه بیشتر به دلیل آزمایش تکنیک‌های سنتی و مدرن صنایع دستی در طول زندگی حرفه‌ای‌اش شناخته می‌شد – او اولین طراح بود که پس از برش و دوخت پارچه، چین‌ها را به کار برد، و در ابتدا برخلاف روش سنتی چین‌کاری بود، و نام خود را از این طریق به دست آورد. افست برای ایجاد لباس از “یک تکه پارچه”، تنها با یک نخ. در اواخر دهه 1980، او روش جدیدی برای ریز چین‌شدن با پیچیدن پارچه‌ها بین لایه‌های کاغذ و پرس حرارتی آنها را کشف کرد، که آنقدر خوب عمل کرد که به خطی کاملاً جدید به نام Pleats Please line تبدیل شد. او قبل از بازنشستگی در سال 1997، بر خطوط متعددی نظارت داشت، از جمله Issey Miyake برای مردان و زنان تا کسانی که به کیف، ساعت و عطر اختصاص داده شده بودند.
میاکی که در هیروشیما متولد شده است، میراثی از خود بر جای می گذارد که اکثر طراحان مد فقط می توانند رویای آن را داشته باشند. او در دانشگاه هنر تاما در رشته طراحی گرافیک تحصیل کرد توکیو، قبل از نقل مکان به پاریس در سال 1965 برای تحصیل در École de la Chambre Syndicale de la Couture Parisienne. او در پاریس شروع به کار با گای لاروش، هوبرت دو ژیوانشی و جفری بین کرد، قبل از اینکه لیبل خود را در سال 1973 راه‌اندازی کرد. میاک یک برند مد شناخته شده در سطح جهانی ساخت که مورد تشویق استیو جابز، مغز متفکر اپل قرار گرفت، کسی که یقه یقه اسکی نمادین آن را دوست داشت. ژاکت؛ رابین ویلیامز، که معروف است یکی از کت های بمب افکن این برچسب را به فلابر اولین نمایش در سال 1997; گریس جونز؛ و اخیراً چهره‌های معاصری مانند بازیگر استیون یون و ستاره F1 لوئیس همیلتون.
ایسی میاکه، طراح مد ژاپنی و بنیانگذار برند مد، در سن ۸۴ سالگی درگذشت. به گزارش خبرگزاری کیودو، این طراح فقید با نوعی سرطان کبد دست و پنجه نرم می کرد و در 5 اوت درگذشت.
الکساندر فیوری، منتقد لباس مردانه در این دانشگاه گفت: «ایسی میاکه در دو جبهه پیشگام بود. فایننشال تایمز و مد مد مدیر در مجله دیگری. “اول به عنوان یکی از اولین موج طراحان ژاپنی که دیدگاه ها و فلسفه های جدیدی را در مورد مد به ارمغان آورد. پاریس; و ثانیاً به عنوان یک پیشگام در منسوجات با ایده هایی مانند Pleats Please و APOC – ایده هایی که در واقع خارج از مد وجود دارند و نه تنها لباسی که مردم می پوشند بلکه نحوه تعامل آنها با لباس هایشان را تغییر می دهند. اهمیت واقعی Miyake در این واقعیت نهفته است که او به مد علاقه ای نداشت – بلکه به فلسفه لباس، سیستم لباس پوشیدن و بالاتر از همه آزادی بدن.
توسط
منبع