یک زن 50 ساله واشنگتن به نام سوزی، که خواست تنها با نام کوچکش شناسایی شود، از زمان شروع تیرزپیتاید 26 پوند وزن کم کرده است. او سه خواهر و برادر و دو پدر و مادر مبتلا به دیابت نوع دو دارد. با این دارو، او فکر می کند که می تواند از آن بیماری جلوگیری کند. زن دیگری به نام ریچل مک لافلین که در سال 2021 اینکرتین خوراکی را شروع کرد، گفت که کاهش وزن به او اعتماد به نفس لازم برای پیوستن به یک کلاس هنری را می دهد. او گفت: “به نظر نمی رسد که وزن دنیا را به دوش بکشم.”
از سوی دیگر، اینکرتین ها تنها به کارایی خود ادامه می دهند. جدیدترین این داروها باعث کاهش وزن حدود 20 درصد می شود، در همان محدوده ای که جراحی چاقی به آن دست می یابد. یک متخصص چاقی در دانشکده پزشکی هاروارد، دکتر فاطمه استنفورد، به من گفت که برخی از بیماران به شدت به یک اینکرتین، سماگلوتید واکنش نشان داده اند که به طور کامل از جراحی اجتناب کرده اند. او گفت: «آنها از چاقی شدید با دیابت به عدم دیابت و بدون چاقی شدید – به محدوده وزنی سالم تبدیل شدند. “این برای آنها بی دردسر است – ما در حال تغییر روشی هستیم که مغز آنها وزن را می بیند.” این پیامدهای عمده کیفیت زندگی دارد. جی گفت: «وقتی شما دارای سطوح بالاتری از چاقی هستید، از دست دادن 15 یا 20 درصد از وزن بدن شما بسیار زیاد است، درست است؟ برای رفع بیماری‌های همراه و پیشگیری از دیابت و همه چیز بسیار مفید است.»
اما موانع بزرگی برای پذیرش گسترده وجود دارد، و نه فقط مسائل مربوط به هزینه و تایید که هر دارویی در راه خود به عموم با آن مواجه است. داروهای کاهش وزن گذشته شطرنجی دارند. می‌گوید: «اگر به تاریخچه چاقی نگاه کنید، داروهایی که تایید شده‌اند از بازار خارج شده‌اند. دکتر اسپنسر نادولسکی، پزشکی که برنامه چاقی را برای ارائه دهنده سلامت از راه دور Weekend Health اجرا می کند. آمفتامین‌های خطرناک به‌عنوان سرکوب‌کننده اشتها مورد استفاده قرار می‌گرفتند، و داروهای جدیدتر، مانند Fen-Phen، یک داروی کاهش وزن که به طور گسترده در دهه 1990 استفاده می‌شد، باعث مشکلات قلبی شد. منجر به ممنوعیت FDA می شود. داروهای کاهش وزن ایمن تر در دهه 2000 دوباره ظاهر شدند، اما اثربخشی آنها اغلب خفیف بود.
اما اگر دسترسی به آنها غیرممکن باشد، پیشرفت‌های چشمگیر در فناوری پزشکی معنی چندانی ندارد. مک لافلین زمانی که اوایل امسال شغل خود را از دست داد با این شکست مواجه شد. از دست دادن بیمه درمانی هزینه نسخه او را از 25 دلار به بیش از 2000 دلار در ماه افزایش داد. بدون دارو، 15 پوند از 25 پوندی را که از دست داده بود به دست آورد. پیشرفت تنها زمانی از سر گرفته شد که او در ماه ژوئن شغل جدیدی پیدا کرد که پوشش او را بازیابی کرد.